İnsan Nedir? (2) Tinsel Çözümlemeler

''İçinde başarıyı taşıyan kimseler acının vücuttaki tesiri ile eritebilirler fakat  erimiş her mum damlası taşlaşmış bir tabak kıvamına gelebilir, mühim olan ateşi yakabilmektir.''

Hararetli dalgalar arasında boğuşurken, gökyüzüne yenilebilir insan. Kumdan kıyısı olduğu kalelere tek nefeste devrilirken, boyunu aşan okyanus bağrına havayı doyurabilir. Bitti sandığı yolda doğum sancılarını dinlerken, ağlamadan doğmuş bir bebek olabilir. Yolun tam ortasındaki taşı kaldırabilmek iken gayesi, kendini bir avuç kumun içinde eflatuna çalanı ararken bulabilir. Akrep ve yelkovana savaş açan kimseler, sedasız açılmış savaşların hiç istemeyerek verdiği ölüler ile usulca uykuya dalabilir. Hiç olmaz ama hep oldururken evrenin bir köşesinde olasılıkların kurbanı seçilebilir. 

Kader deyip değiştirdiği istikamet, koca bir duvara çıkarken; yolun diğer tarafında zincirleme kaza baş gösterebilir. ''Görünen ve görünmeyen her zaman bir tezattır insan ruhunun işleyişinde'' Gördüğünü yaşanılan sayanların aksine görülmeyen asıl yaşamdır bu galaksinin içinde. Zamanın içinde var olmayan her an, insanın içinde doğmuştur ve eklemek isterim ki, insanın içinde olmayan zamanda kaybolmuştur. Yaşanılan şimdiki zaman olarak bilinse de, olağan her olgu gözleriyle görmeyenlerin geçmişi bilhassa geleceğine doğmuştur. Gözlerle görmenin büyük maharet olduğu bir yerden yazıyorum; hissedilen hiç bir duyu zaman ve kaderle ilişik olmadığı gibi görebilmenin bunların yanında ufak bir ayrıntı olduğunu anlıyorum. ''Kömür karası, zindan çakması   bir odada; döner durur hayat sandığı rüyanın buhranında.'' Bu kadar basit iken söylenenler, evvelden beri korkulur rüyalardan, göz kapanınca akla düşen haya ve hayasızlıktan. Bilmediği yollara adres taklidi yapan, hep depremlerden önce işinin ehli olan enkazlarda ortadan kaybolan, ah bu insanlar; tuzunun olmadığı aşa ateş olmaya çabalayan. Dünü,bugünü olmayan çocuk gibi, yaşadığını evrenle değil yalnızca aklıyla yarıştıran.