 |
| Seçimler |
Aidiyeti bilmeyen insanlar için konuşma dedi. Elleri ve kirpik uçlarından sanki bi haber. Ait olamayan insanlar için konuşma. O zaman ilk ve son kez olamayacaklara yazıp bu defteri kapatıyorum, yazının sonuna geldiğinizde ilk cümlede doğabilmeniz dileğiyle.
Hayatınızın elbet bir evresinde isli ve rutubetli duvarların karşısında güneş gören pencere kenarları ile seçim yapmak sırası size gelecek. Ve yine aynı şekilde, güneş gören pencerenin berisinde rutubetlenmek nasıl bir şey size öğretilecek. Bir otobüs durağında ard arda gelen iki otobüsten varacağınız yere hızlı gidecek olana bineceksiniz ve ilerideki kavşakta zincirleme kazaya kurban gideceksiniz, yaralılar evveliniz. İşte tam da o zaman anlaşılacak ki, hızlı gitmek değil, herkes hızlı gider, mühim olanı duracağı yeri bilmekmiş insanoğlunun. Bir ikindi vakti üç beş saksı çiçek bahşedilecek evinizin önüne, iki seçenek var şimdi ya büyümek çiçeklerle beraber ya da büyütmek size bahşedilen şeyi. Bir sabah beş yaşındaki elleriniz ve saçlarınız ile uyanacaksınız, günahsız ve tel tel bu Dünya'ya yeniden doğmak gibi. Şimdi iki uçurum var karşınızda; birinin aşşağısı günah diğerinin yukarısı bir çift el olacak, itilebilirsiniz belki fakat katiliniz beş yaşında yeniden doğacak.
Bir gece ansızın acı ile uyanacaksınız ahraz ve eli kolu bağlı. Sizin devanız, adı bilinmeyen bir ormanda, adı bilinmeyen bir ağacın meyvesi olacak ve iyileşebilmek uğruna koyulacaksınız yola. Göreceğiniz iki ihtimal var şimdi, ağaç ya toprak üstünde meyveleri ile ya da üç beş saksı içinde bir evin önünde. Ve yine bir gün size bahşedilmiş her şeyin bir arada olduğu bir odada açacaksınız gözlerinizi, karşısınızda iki seçenek; öğrenmek ya da öğrenmemek. Öğrenmek ise niyetiniz, ağaçtaki deva gelsin aklınıza. Öğrenememişseniz hala, evinizin önündeki üç beş saksıyı hatırlatın hafızanıza.
Bu gece yattığınızda bir mezarlığın sağında, bir hastanenin ise solunda uyanacaksınız. İkilemde kalma seçeneceğiniz olmadığından seçiminiz sizi ya doğuracak ya da sonsuzlukta kaybolacak. Bakın ölecek demiyorum,kaybolacak çünkü; kayıp bir insan ölü bir insandan daha acıdır demem o ki ölüler sağda kayıplar solda uyanır.
'' Yaşamak bir seçenektir, kaybolmak ya da uyanmak gibi ve seçimler, biraz ölümdür sağ ya da solda olabilmek gibi.''
Okurken biraz irkildim ve şu soru geldi aklıma: Ya bütün seçimler, aynı sona götürüyorsa bizi?
YanıtlaSilBütün seçimler tek bir yönden karşımıza çıktığına göre, aynı yerde son bulacak demektir. :)
SilSeçme şansım olsaydı, dünyaya hiç gelmezdim. Bazı şeyleri seçiyoruz tamam, ama bazı şeylerde de doğmak gibi, annen baban gibi seçim hakkına sahip değiliz. Elimizde olanlar içinse hepimize bol şans , doğru seçimler yapalım bu hayatta, hata ne kadar öğrenmeye yardımcı olsa da en acısız yoldan , tatlı tatlı ilerlesin yolculuk.
YanıtlaSilBen fani şeyleri seçenek olarak göremiyorum nedense. Haklısın, doğmak ve büyümek bir seçim olmadığı gibi, doğmanın ve büyümenin avucumuza koydukları ile seçim yapabiliyoruz, çok ironik.. En acısız yollar, elimizdekilerle değil, elimizin feda ettikleriyle inşa olur. Hepimizin yolları, özgür uçanların tarafına düşsün. Teşekkürler. :)
SilValla okurken bende irkildim :)
YanıtlaSilİrkildeyseniz, seçimlerinizi gözden geçirmekte fayda var zira yazının alt başlıklarından biri de uyandırma üzerine. :)
SilYorumunuz için teşekkürler.
Ölüm hasret, kayıp ise umutla bekleme sancıları..
YanıtlaSilBenden küçük bir katkı olsun istedim:)
Güzel kaleminize yüreğinize sağlık..🌸🌸🌸🌸🌸
Üzerine bir kaç sayfa daha yazılabilecek bir cümle olmuş. Ölümün hasretle ilişiğini,sorabileceğimiz bir muhattap olmasa da dünyamızda, hasreti gerçekten hisseden ölümü ilaç görür hüzünlü hayatında.
SilTeşekkür ederim, güzel cümlenize sağlık. 🌸
Kendini bulmaktır aslında kaybolmak, olurda ölmez, başedebilirsen
YanıtlaSilEklemeliyim ki; kaybolmak biraz da bulunmaktan geçer, eksikliğini hissetmediğimiz hangi şeye kayıp deriz bu hayatta?
SilÇok teşekkür ederim, ilgiyle okuyup yorumladığınız için. :)
Acaba tüm insanlar sadece ben değil kime aitiz? Düşünürüm sık sık böyle konuları, sonsuz, karanlık, havasız, yıldızların ışılttığı uzayda ait olduğumuz bir şey var mı diye. Biz bir şeye aitsek o şey de bize ait olmalı, 'benim' olan ki, güzel bir duygu olurdu, şöyle koruyup, kollayan, korunup kollundığımı hissettiren. Ama yaşadığımız gezegene bakınca insanlar kimseye ait değil geliyor bana. Sahipsiz kalmış yavru kediler gibiyiz.
YanıtlaSilYine ilgiyle okudum, güzel benzetmelerinize hayran kalarak.
Aidiyet konusu epey uzun ve her açıdan eleştirilebilir bir konu olarak görüyorum ben.
SilTagore ne güzel söylemiş;
Hem hepimiz bir yıldızız.
Ne çıkar ateşböceği sansalar bizi.
Yıldızlar aslında içimizmiş, magma ve volkanlar kalbimizin erittikleriymiş. Sanıyorum ki sonun başlangıcı geldiğinde öğreneceğiz her şeyi, şimdikiler yanlızca ufak varsayımlarımız.
Bu güzel yorumun yazıma kattığı anlam için ben teşekkür ederim. :)
İlk cümlenin güzelliği... Bir de ben yazayım sevgili aybuke; aidiyeti bilmeyen insanlar için konuşma açıklamaya hacet ne gerek...
YanıtlaSilYazının sonuna geldiğinde ilk cümlede doğabilmişseniz ne mutlu bana. Çok teşekkürler. :)
Silsize bir mim attım, uğrarsanız sevinirim :)
YanıtlaSilUğrayacağım hemen. :)
SilHayattaki seçimlerimiz çok önemlidir Benim blogumda Bizi biz yapan seçimlerimiz isimli bir kitap tanıtımı da mevcut.
YanıtlaSilHemen okuyup yorumlayacağım.
SilSevgili Rafaelaybuke, ne kadar düşündürücü bir paylaşım olmuş, hayran kaldım. "İşte tam da o zaman anlaşılacak ki hızlı gitmek değil, herkes hızlı gider, mühim olanı duracağını bilmekmiş insanoğlunun..." Burası, aslında her satırı çok hoşuma gitti. Kalemin durmasın. Sevgilerimle:)
YanıtlaSilDikkat ve ilgiyle okumuş olmanız beni mutlu etti, teşekkür ederim. Kalemlerimiz, kalbimizdeki güzelliklerin var olduğu müddetçe durmasın. 🙏
SilEksik yazmışım, "mühim olanı duracağı yeri bilmekmiş insanoğlunun"
YanıtlaSilFarklı seçenekler üzerine düşündüren bir yazı. Tarzınız farklı ve ilgi çekici. Okurken beynimin çalışmayan kıvrımlı harekete geçti çok beğendim.
YanıtlaSilTeşekkür ederim! Kalemimin temel gayesi olan sorgulama, sizlerin zihnine yansıyınca yerini buluyor. :)
Silya arkadaş sen bizi hangi duygulara sokuyorsun :) ne kaybolayım ne bulunayım illa seçmek mi gerekli sağda sakat solda kalemine sağlık
YanıtlaSilHiç güleceğim yoktu gerçekten. 😁 Hayat bile başlı başına seçenekten oluşuyorken, akıp gitti yine yazılarım sağa sola. Teşekkür ederim.
Silben teşekkür ederim tamam ben soldayım beklerim :)
Sil