Son Bir Satır

Şimdi bana ağır bir şarkı gerek hissetmem için omuzlarımı uzay boşluğunda
Yürüdüğüm yarı ıslak bir betonda, aklımın kaldığı arafın ortasında
Bitmeyen mısralar serilmeli ayaklarımın ucuna
Hem de hepsi benim kalemimden yaşana yaşana,
Şimdi ciğerlerime nemli bir çayır gerek derince nefes alıp verecek,
Aldığı nefesi düşünceleriyle eritecek,
Ham olan bir aklı mısralarıyla pişirecek.
Bir bütünün içinde görünüp kendi sınırlarında dövünür,
Bilmiyorum diyemez, bilse zaten söylemez.
Anlam aramak olmaz, mantık isteyen devayı başkasında aramaz.
Şimdi bana bilge sözler gerek, tecrübelerimi ip gibi sıraya dizecek
Çok bilmiş bir edayla duvardaki küfleri temizleyecek
Bir bodrum katında gerçekliğin düzene armağan ettiği hatıralarla beslenecek.
Öyle aç ki, yıllarca aş girmemiş kafasının içine
Bundandır tığ gibi kelimeler çıkar ağzından her seferinde
Bu açlık deli etmiş kalemini, pervasızca yazıyor hep tok olmanın üzerine..
Düzene hep kin doğurur, dünyanın böyle yaşanmayacağını savunur
Bir sardunya gökte serpilmez, kuşlar geceleri hiç ötmez
İnsan insanı vurmazsa eğer mayası buna elvermez..
Çamur gibi şekillense keşke yürek, işte o zaman insanlığı okkalı bir yağmur silecek.
Var olmayı öğrenemeyeni yok ederek içine hiçliği işleyecek.
Şimdi bana bileylenmiş bir bıçak gerek, milyarlarca omzun zincirlerini kesecek,
Bir zafer manifestosu ile size özgürlüğü parlak bir metal öğretecek
Aklı yarıp içine öğüt koyamazsın, korkuyla yalnız bedenleri bir arada tutarsın,
Teslimiyet için tutuşan insanlığa uçmayı anlatamazsın.
Kafamın içinde hayalden bir düzen, akar gider su gibi gözlerimden
Çiti kırılmış keçiler gibi koşan kelimelerimden ve anlamsız hallerimden
Akar gider bu zaman cümlelerimin en derin yerinden.
Şimdi bana oluk oluk akan bir ırmak gerek, aç boğazları dindirecek
Kuru toprakları yeşillendirip aklıma aş edecek..
Kendime yarayanı bulamam, çok konuşsamda kendi gerçeğimi yazmam.
Ve son bir  satır gelmeli, içimdeki kendini bilmiş kızın devri bitmeli,
Güneşin sıcaklığından yakınıp ışığını dilenemezsin, ılık rüzgarlar seni beslemiyor ise özünü değiştirmeden ateşi eritemezsin.