Potansiyel

 Yürüdün, koştun ve terledin

Hep sende olmayanı dert ettin 

Ağladın, güldün , vazgeçtin 

Deneyimlerinle doğmak  yerine kendinden parçaları yok ettin 

Konuştun, izledin ve yitirdin 

Hiç çizik almamış olmayı her kaybedişte çoğalmaya yeğledin 

Kaçırdığın nokta; yaşam bir dövüşse tüm kas ve vücudunla, iyileşmeyi bekleyemezsin doğal olmayan yollarla.  

Anı tuttuğunu zannederken avuçlarında zamansızlıkla sınar seni dünya.. 

Yani anlayacağın özünde olmayanı oluşturduysan kendi çabanla

Bunun devası sende değil hayatta..

Elmastan tazecik bir tohum,

Ağlarken gülebilmenin arasındaki sancılı doğum

Işığın karanlığa kavuşsa da 

Kesmiyor işte başındaki kordonu dünya..

Kalkışırsan ezilmeden ekmek olmaya

Doyurmaz çuvallarca buğday, tutmaz maya.

Bahsettiğim ne ermişlik ve dervişlik 

Benim derdim potansiyele karşı koca bir yetersizlik.