Kişisel Gelişim Nedir?

Uzunca bir aradan sonra hepinize merhaba arkadaşlar. Eskisi gibi yazmadığım bloğuma yeni konsept ve bakış acısıyla geri dönmüş bulunmaktayım. Bu arada elbette bolca yazdım fakat sadece blogda paylaşacak zamanı bulamadım. Hoşuma giden, merak ettiğim ya da sizlerle paylaşmak istediğim bilgileri ve tabi ki olmazsa olmaz melankolinin dibini sıyıran denemelerimi burada sık sık sizinle paylaşacağım, şimdiden destek ve yorumlarınız için teşekkür ediyorum. 🎈

KİŞİSEL GELİŞİM NEDİR? 

 Gelelim bugün ki konumuza; üzerinde durmaya bayıldığım insan,insan ve insan. Dünyada var olan her canlı gibi kendini koruma ve çoğalma içgüdüsüyle bezenmiş, anatomik ve duygusal olarak diğer tüm canlıların öncüsü olan bizler. İnsanlık varoluşundan itibaren, üretip araştıran; aynı zamanda yıkıp yok eden bir tür olarak çelişkinin en derinliğini yaşayan canlılardır. Ne kadar çeşitli tezler ve afilli makaleler yazılsada insanlık bana göre; ''Elindekine niyetsiz ve sevgisiz, ötekine kul köle olacakken bir bakmış her şeye yetersiz'' satırından öteye gidemeyecek. Yüz yıllarca insan psikolojisi ve tepkimeleri toplumu kişisel gelişime itmeyi sağlamış ve soru-cevap gibi basit bir denklemi bir dal haline getirmeyi başarmıştır. Kişisel gelişim: modern toplumlarda bireyin günlük yaşamında karşılaştığı sorunların tümüne çözüm odaklı yaklaşmayı öğütleyen, sosyal ve iç dünyasında ılıman, kontrollü olmayı destekleyen düşünce şekillerinin tümünü kapsar.  Öyle kapsamlı bir konudur ki; inanır mısınız insanın nerede ve ne şekilde mutlu olabileceğine, yüksek mevkide yakaladığı bir iş fırsatının onun için en iyisi olabileceğine inandırabilen bana göre ''öznel'' fakat kocaman bir kesimin bu işi nesnelleştirmede  oldukça başarılı olduğunu görebiliriz. 

KİŞİSEL GELİŞİM BİZDEN NE İSTER?

Günümüz kişisel gelişim algısını ve ürünlerini anlatacak olursam, isterde ister arkadaşlar... Zorunda olup yorgunluk çektiğiniz bir işi kahkahalar atarak yapmanızı, kıyısından köşesinden geçmedikleri kayıpları akan çeşmeye benzetmenizi, sizi kırmış bir sevdiğinizi ''giden gitmiştir'' mottosu ile bakteri muamelesi yapıp  hayatınızdan çıkartmanızı ister.  Kendi farkındalığınızı keşfetmenizi isteyip, belki çocukluğunuza bile inebilirler dikkatli olun derim 🤪. Her şey bir yana  fikrimce kişisel gelişimin tek bir kuralı olsaydı; bu insanın yanlızlığında gizli olur ve her şeyden bağımsız düşünüp hareket ettiğindeki duygu-durum olgusunun ta kendisi olurdu diyebilirim.  Örneğin; mutsuz bir insanı kişisel doyuma ulaştırıp iyi hissettirmenin yolu  '' her şeyin güzel olduğu mavi kırlentli diyarlarda gezdiğini hisset, hayat yaşamaya değer, kimse senden değerli değil'' güzellemelerinden geçmez ve  bunu benimsemiş insanlarda kesinlikle  kalıcı hayal kırıklığına sebep olur. Demem o ki bazen insanların dış dünyadan müdahele almadan çarptıkları duvar onları içinde huzurlu yaşayabilecekleri bir bina inşa etmeye itecektir. 

KİŞİSEL GELİŞİMİN İLKLERİ NELERDİR? 

Kişisel gelişim ilk olarak Batı Edebiyatının 1800'lü yıllarında Samuel Smiles'in kaleme aldığı Self Help  başlığı altında topladığı ve ilk cümlesinin '' Sema kendilerine yardım edenlere yardım eder'' ile başladığı  kitap ile oluşmuş  ve  diğer bir çok örnekle devamını getirmiştir.  Kişisel duyarlılıktan, semalardan ve yardımdan, ''giden gitmiştir, gittiği gün bitmiştir'' felsefesine evrilmiş bu gelişim olayını günümüz şartlarında okuyorsanız bir daha düşünün derim  ben 🤣.  Türk edebiyatında yok mu bu kişisel gelişime örnek dediğiğinizi duyar gibiyim. Biraz da bireyi ahlak ve erdeme iten,toplumsal düzeni sağlayıp insanı  Tanrısal ışığın altında beslenmeye iten nasihatnamelerden bahsedeyim.  İlk örnekler Anadoluda Yunus Emre'nin  Risaletü'n Nushiyyesi, Ahmet Faik'in Çarhnamesi denilebilir. Ahlaki didaktik özellik taşıyan bu eserlerinde Türk Edebiyatımızda önemli yerleri vardır. 

KİŞİSEL GELİŞEMİŞ İNSANLAR KİMLERDİR?

Eğer başınızda sürekli hayatın mükemmel olduğunu, başınıza gelen talihsiz olayların sizin aşmanız için yollandığını, üzgün ve hüzünlü olmanın sizi kötü etkileyeceğini ve bunun için hayata gülümsemeniz gerektiğini tekrarlayan kim varsa kişisel olarak gelişmemiş insan odur diyebiliriz. 

Etrafınızdaki kötü şeylerin sizi kovalayıp hayatınızı verimsiz ve boğucu geçmesini sağlaması için çabalamadığı gibi kötülüğü dokunduğunda da bunu sizi güçlendirmek için falan yapmayacaktır. Hayat size her zaman pürüzsüz bir asfalt verip yolu bitirmenizi beklemez ve bununla beraber bazen yol bile vermeyi tercih etmeyecektir. Şimdi size soruyorum, olmayan bir yolu gökyüzüne kahkahalar atıp yürüdüğünüzü sanmak mı? Yoksa hüzün ve acıyla yüzleşip kendi yolunuzu çizmek mi? Kişisel olarak farkındalığa ulaşmanız sizi elbet tatmin edecektir lakin, farkındalıktan ziyade gerçek kimliğinizi ortaya çıkarmak sizin yolu daha net görmenizi sağlayacaktır.